Manasa Devi Stotram मनसादेवी स्तोत्रम्

   || मनसादेवी स्तोत्रम् ||

            ।। अथ ध्यानः ।।

चारु-चम्पक-वर्णाभां, सर्वांग-सु-मनोहराम् ।
नागेन्द्र-वाहिनीं देवीं, सर्व-विद्या-विशारदाम् ।।

       ।। मूल-स्तोत्र ।।

       श्रीनारायण उवाच ।
नमः सिद्धि-स्वरुपायै, वरदायै नमो नमः ।
नमः कश्यप-कन्यायै, शंकरायै नमो नमः ।।

बालानां रक्षण-कर्त्र्यै, नाग-देव्यै नमो नमः ।
नमः आस्तीक-मात्रे ते, जरत्-कार्व्यै नमो नमः ।।

तपस्विन्यै च योगिन्यै, नाग-स्वस्रे नमो नमः ।
साध्व्यै तपस्या-रुपायै, शम्भु-शिष्ये च ते नमः ।।

।। फल-श्रुति ।।
इति ते कथितं लक्ष्मि ! मनसाया स्तवं महत् ।
यः पठति नित्यमिदं, श्रावयेद् वापि भक्तितः ।।

न तस्य सर्प-भीतिर्वै, विषोऽप्यमृतं भवति ।
वंशजानां नाग-भयं, नास्ति श्रवण-मात्रतः ।।


।।अथ द्वितीय मनसादेवी स्तोत्रम् ।।

देवी त्वां स्तोतुमिच्छामि सा विनां प्रवरा परम् ।
‎परात्परां च परमां नहि स्तोतुं क्षयोsधुना ।। १ ।।

स्तोत्राणां लक्षणं वेदे स्वभावाव्यानत: परम् ।
‎न क्षम: प्रकृति वक्तुं गुणानां तब सुव्रते ।। २ ।।

शुद्रसत्वस्वरुपा त्वम् कोपहिंसाविवर्जिता ।
‎न च सप्तो मुनिस्तेन त्यक्तया च त्वया यत: ।। ३ ।।

त्वं मया पूजिता साध्वी जननी च यथाsदिति: ।
‎दयारुपा च भगिनी क्षमारुपा यथा प्रसु: ।। ४ ।।

त्वया मे रक्षिता: प्राणा: पुत्रदारा सुरेश्वरी ।
‎अहं करोमि त्वां पूज्यां मम प्रीतिश्छ वर्धते ।। ५ ।।

नित्यं यद्यपि पूज्यां त्वां भवेsत्र जगदम्बिके ।
‎तथाsपि तव पूजां वै वर्धयामि पुन: पुन: ।। ६ ।।

ये त्वयाषाढसङ्क्रान्त्या पूजयिष्यन्ति भक्तित: ।
‎पञ्चम्यां मनसारव्या यां मासान्ते दिने दिने ।। ७ ।।

पुत्रपौत्रादयस्तेषां वर्धन्ते न धनानि च ।
‎यशस्विन: कीर्तिमन्तो विद्यावन्तो गुणान्विता: ।। ८ ।।

ये त्वां न पूजयिष्यन्ति निन्दन्त्यज्ञानतो जना: ।
‎लक्ष्मी हीना भविष्यन्ति तेषां नागभयं सदा ।। ९ ।।

त्वं स्वर्गलक्ष्मी: स्वर्गे च वैकुण्ठे कमलाकला ।
‎नारायणांशो भगवन् जरत्कारुर्मुनीश्वर: ।। १० ।।

तपसा तेजसा त्वं च मनसा ससृजे पिता ।
‎अस्माकं रक्षणायैव तेन त्वं मनसाभिदा ।। ११ ।।

मनसादेवी त्वं शक्त्या चाssत्मना सिद्धयोगिनी ।
‎तेन त्वं मनसादेवी पूजिता वन्दिता भवे ।। १२ ।।

यां भक्त्या मनसा देवा: पूजयन्त्यंनिशं भृशम् ।
‎तेन त्वं मनसादेवीं प्रवदन्ति पुराविद: ।। १३ ।।

सत्त्वरुपा च देवी त्वं शश्वत्सर्वानषेवया ।
‎यो हि यद्भावयेन्नित्यं शतं प्राप्नोति तत्समम् ।। १४ ।।

इदं स्तोत्रं पुण्यवीजं तां संपूज्य च य: पठेत् ।
‎तस्य नागभयं नास्ति तस्य वंशोद्भवस्य च ।। १५ ।।

विषं भवेत्सुधातुल्य सिद्धस्तोत्रं यदा पठेत् ।
‎पञ्चलक्ष जपेनैव सिद्ध्यस्तोत्रो भवेन्नर ।।
‎सर्पशायी भवेत्सोsपि निश्चितं सर्ववाहन: ।। १६ ।।
‎।। इति महेन्द्रकृतं मनसादेवीस्तोत्रं समसम्पूर्णम् ।।


।। अथ मनसा द्वादशनाम स्तोत्रम् ।।

ॐ नमो मनसायै
जरत्कारु जगद्गौरी मनसा सिद्धयोगिनी ।
‎वैष्णवी नागभगिनी शैवी नागेश्वरी तथा ।। १ ।।

जरत्कारुप्रियाssस्तीकमाता विषहरीती च ।
‎महाज्ञानयुता चैव सा देवी विश्वपूजिता ।। २ ।।

द्वादशैतानि नामानि पूजाकाले च य: पठेत् ।
‎तस्य नागभयं नास्ति तस्य वंशोद्भस्य च ।। ३ ।।

नागभीते च शयने नागग्रस्ते च मन्दिरे ।
‎नागभीते महादुर्गे नागवेष्ठितविग्रहे ।। ४ ।।

इदं स्तोत्रं पठित्वा तु मुञ्चते नात्रसंशय: ।
‎नित्यं पठेद् य: तं दृष्ट्वा नागवर्ग: पलायते ।। ५ ।।

नागौधं भूषणं कृत्वा स भवेत् नागवाहना: ।
‎नागासनो नागतल्पो महासिद्धो भवेन्नर: ।। ६ ।।
‎।। इति मनसादेवीद्वादशनाम स्तोत्र सम्पूर्णम् ।।

              संकलन-

       केशव शरण लुईटेल
  मिति- २०७४-०९-०९ शनिवार
 स्थान- कपन मिलनचोक काठमाडौं
               नेपाल

Kalasarpa Dosh Naga Stotra कालसर्प दोष नागस्तोत्र

 कालसर्प दोष निवारण विभिन्न नाग स्तोत्र




                   अथ  नागस्तुति:


           एतैत सर्पा: शिवकण्ठभूषा ।
          लोकोपकाराय भुवं वहन्त: ।।
          भूतै: समेता मणिभूषिताङ्गा: ।
          गृह्णीत पूजां परमं नमो व: ।।
          कल्याणरुपं फणिराजमग्र्यं ।
          नानाफणामण्डलराजमानम् ।।
          भक्त्यैकगम्यं जनताशरण्यं ।
‎           यजाम्यहं न: स्वकुलाभिवृद्ध्यै । ।
         
        ।।अथ सर्पसूक्त ।।

विष्णु लोके च ये सर्पा: वासुकी प्रमुखाश्च ये ।
‎ नमोस्तुतेभ्य: सर्पेभ्य: सुप्रीतो मम सर्वदश्च ।।१।।

रुद्र लोके च ये सर्पा: तक्षक: प्रमुखस्तथा
नमोस्तुतेभ्य: सर्पेभ्य: सुप्रीतो मम सर्वदा।।२।।

ब्रह्मलोकेषु ये सर्पा शेषनाग परोगमा:।
नमोस्तुतेभ्य: सर्पेभ्य: सुप्रीतो मम सर्वदा।।३।।

इन्द्रलोकेषु ये सर्पा: वासु‍कि प्रमुखाद्य:।
नमोस्तुतेभ्य: सर्पेभ्य: सुप्रीतो मम सर्वदा।।४।।

कद्रवेयश्च ये सर्पा: मातृभक्ति परायणा।
नमोस्तुतेभ्य: सर्पेभ्य: सुप्रीतो मम सर्वदा।।४।।

इन्द्रलोकेषु ये सर्पा: तक्षका प्रमुखाद्य।
नमोस्तुतेभ्य: सर्पेभ्य: सुप्रीतो मम सर्वदा।।५।।

सत्यलोकेषु ये सर्पा: वासुकिना च रक्षिता।
नमोस्तुतेभ्य: सर्पेभ्य: सुप्रीतो मम सर्वदा।।६।।

मलये चैव ये सर्पा: कर्कोटक प्रमुखाद्य।
नमोस्तुतेभ्य: सर्पेभ्य: सुप्रीतो मम सर्वदा।।७।।

पृथिव्यां चैव ये सर्पा: ये साकेत वासिता।
नमोस्तुतेभ्य: सर्पेभ्य: सुप्रीतो मम सर्वदा।।८।।

सर्वग्रामेषु ये सर्पा: वसंतिषु संच्छिता।
नमोस्तुतेभ्य: सर्पेभ्य: सुप्रीतो मम सर्वदा।।९।।

ग्रामे वा यदि वारण्ये ये सर्पप्रचरन्ति च ।
नमोस्तुतेभ्य: सर्पेभ्य: सुप्रीतो मम सर्वदा।।१०।।

समुद्रतीरे ये सर्पाये सर्पा जंलवासिन:।
नमोस्तुतेभ्य: सर्पेभ्य: सुप्रीतो मम सर्वदा।।११।।

रसातलेषु ये सर्पा: अनन्तादि महाबला:।
नमोस्तुतेभ्य: सर्पेभ्य: सुप्रीतो मम सर्वदा।।१२।   
       ।।अथ नवनाग स्तोत्रम ।।

अनन्तं वासुकिं शेषं पद्मनाभं च कम्बलं
शन्खपालं ध्रूतराष्ट्रं च तक्षकं कालियं तथा
एतानि नव नामानि नागानाम च महात्मनं
सायमकाले पठेन्नीत्यं प्रातक्काले विशेषतः
तस्य विषभयं नास्ति सर्वत्र विजयी भवेत
      ।। इति श्री नवनागस्त्रोत्रं ।।

             ।।अथ नाग गायत्री मन्त्र ।।

ॐ नव कुलाय विध्महे विषदन्ताय धी माहि तन्नो सर्प प्रचोदयात ।।


                              वैदिक मन्त्र

   ॐ नमोस्तु सर्पेभ्योयेकेचपृथिवीमनु येsअन्तरिक्षेयेदिवितेब्भ्य: सर्पेब्भ्योनम: ।             याsइषवोयातुधानानांय्येवाव्वनस्प्पतिँरनु । येवावटेषुशेरतेतेब्भ्य: सर्पेब्भ्योनम: ।
येवा मीरोचनेदिवोयेवासूर्य्यस्यरश्मिषु । येषामप्पसुसदस्कृतन्तेब्भ्य: सर्पेब्भ्योनम: ।।


           ।। अथ ग्रह प्रत्याधिदेवता ।।

अनन्त भास्करं विद्यात् सोमं विद्यात् तु वासुकिम् ।
लोहितं तक्षकं विद्यात् बुधं कर्कोटकं स्मृतम् ।।
विद्यात् वृहस्पति पद्मं महापद्मं च भार्गवम् ।
शङ्खपालशतिं विद्यात् राहु कम्बलकं तथा ।
केतुश्च कालीयं विद्यात् इति प्रत्याधि देवता ।।
               ।। अथ ध्यानम ।।

अनन्तपद्म पत्राद्यं फणाननेकतो ज्वलम् ।
‎दिव्याम्बर धरं देवं रत्न कुण्डलमण्डितम् ।।१ ।।
‎नानारत्नपरिक्षिप्तं मुकुटं द्युतिरञ्जितम् ।
‎फणामणिसहश्रोद्यैरसंख्यै पन्नगोत्तमे ।। २ ।।
‎नाना कन्यासहस्त्रेण समन्तात् परिवारितम् ।
‎दिव्याभरण दीप्ताङ्गं दिव्यचन्दन चर्चितम् ।। ३ ।।
‎कालाग्निमिव दुर्धर्षं तेजसादित्य सन्निभम् ।
‎ब्रह्माण्डाधारभूतं त्वां यमुनातीरवासिनम् ।। ४ ।।
‎भजेsहं दोषशान्त्यैत्र पूजये कार्यसाधकम् ।
‎आगच्छ कालसर्पाख्यदोषं मम निवारय ।। ५ ।।

‎  ।। अथ कालसर्प अभिषेक मन्त्र ।।

यो सौ ब्रजधरो देव: आदित्यानां प्रभुर्मत: ।
‎सहस्त्रनयन: शक्रो राहुपीडा व्यपोहतु ।। १ ।।
‎मुखं य सर्व देवानां सप्तार्चि रमितद्युति: ।
‎कालसर्प कृतो दोष तस्य पीडां व्यपोहतु ।। २ ।।
‎य: कर्मसाक्षी लोकानां धर्मो महिष वाहन: ।
‎राहुकाल कृतां पीडा सर्व पीडा व्यपोहतु ।। ३ ।।
‎रक्षोगणाधिप: साक्षान्नीलाञ्जन समप्रभ: ।
‎खड्गहस्तोति भीमश्च ग्रहपीडां व्यपोहतु ।। ४ ।।
‎नागपाशधरोदेव: सदा मकरवाहन: ।
‎सजलाधिपतिर्देवो राहुपीडां व्यपोहतु ।। ५ ।।
‎प्राणरुपोहि लोकानां सदाकृष्ण मृगप्रिय: ।
‎कालसर्पोद्भवां पीडा ग्रहपीडां व्यपोहतु ।। ६ ।।
‎यो सौ निधिपतिर्देव: खड्गशूल गदाधर: ।
‎कालसर्पस्य कलुषं सर्वदोष व्यपोहतु ।। ७ ।।
‎यो साविन्दुधरो देव: पिनाकी वृषवाहन: ।
‎राहु केतु कृतं दोष स नाशयतु शंकर: ।। ८ ।।

‎      ।। अथ जलविसर्जनम् ।।

कालीयो नाम नागोsसौ कृष्णस्य पाद पांशुना ।
‎रक्षा तार्क्षेण सम्प्राप्त: सोsभयं हि ददातु न: ।। १ ।।
‎कालीयो नाम नागोsसौ विषरुपो भयंकर: ।
‎नारायणेन संपृष्टो सदा सं विधधातु न: ।। २ ।।
कालीयो नाम नागोsयं ज्ञातो सर्वे महाबली
अभयं प्राप्त कृष्णेन निर्भयो विचरत्यहि ।। ३ ।।
सो कालीय स्वदोषाच्च निर्भयं कुरु मां सदा ।
अनेन पूजनेनाथ प्रीतो सुखकरो भवेत् ।। ४ ।।
बलिं प्राप्य स्वकीयां हि आशिषं मे प्रयच्छतु ।
‎कालसर्पस्य दोषोsयं शान्तो भवतु सर्वदा ।। ५ ।।
तृप्तो नाग: प्रयच्छं मे धनधान्यादि सम्पद: ।
जले विहर त्वं नाग मां हि शान्तिप्रदो भव ।। ६ ।।        

         ।। अथ नाग आवाहन ।।

            अनन्त नाग मध्यमा

 अनन्तं विप्रवर्गं च रक्त कुंकुम वर्णकम् ।
‎ सहस्त्र फण संयुक्तं तं देवं प्रणमाम्यहम् ।। १ ।।

                शेष नाग पूर्वमा

‎  विप्रवर्गं श्वेतवर्णं सहस्त्रफणसंयुतम् ।
‎ आवाहयाम्यहं देवं शेष वै विश्वरुपिणम् ।। २ ।।
          वासुकी नाग आग्नेयमा

‎ क्षत्रिय पीतवर्णं च फणैर्सप्तशतैर्युतम् ।
‎ युक्तमतुंगकायं च वासुकी प्रणमाम्यहम् ।। ३ ।।

          तक्षक नाग दक्षिणमा

‎वैश्यवर्गं नीलवर्णं फणै: पंचशतैर्युतम् ।
‎ युक्तमुतुंग्कायं च तक्षकं प्रणमाम्यहम् ।। ४ ।।

        कर्कोटक नाग नैऋत्यमा

शूद्रवर्गं श्वेतवर्णं शतत्रयफणैर्युतम् ।
‎युक्तमुत्तुंगकायं च कर्कोटं च नमाम्यहम् ।। ५ ।।

      शंखपाल नाग पश्चिममा

शंखपालं क्षत्रीयं च पत्र सप्तशतै: फणै: ।
‎ युक्तमुत्तुंग कायं च शिरसा प्रणमाम्यहम् ।। ६ ।।
        नील नाग वायव्यमा

‎ वैश्यवर्गं नीलवर्णं फणै: पंचशतैर्युतम् ।
‎युक्तमत्तुंगकायं च तं नीलं प्रणमाम्यहम् ।। ७ ।।
      कम्बलक नाग उत्तरमा

 कम्बलं शूद्रवर्णं च शतत्रयफणैर्युतम् ।
‎ आवाहयामि नागेशं प्रणमामि पुन: पुन: ।। ८ ।।

        महापद्म नाग इशानमा

वैश्यवर्गं नीलवर्णं पत्रं पंच शतैर्युतम् ।
‎युक्तमत्तुंग कायं च महापद्मं नमाम्यहम् ।। ९ ।।
 ‎              उत्तरमा राहु
             दक्षिणमा केतु 
‎ पुन: इशानमा मनसा देवी को स्थापना गर्नुपर्नेछ


          संकलन-

    केशव शरण लुईटेल
    मिति-२०७४-०९-०८ शुक्रवार
  स्थान- कपन मिलनचोक काठमाडौं
                      नेपाल




‎

‎

Shivamahimna Stotram शिवमहिम्न स्तोत्रम्

               ।।अथ शिवमहिम्न स्तोत्रम ।।
     अहो विद्वत्ताको अतुल महिमा बुझ्नु कसरी ।
     घट्यो ब्रम्हाजीको वचन पनि हारेर   जसरी ।।
     त्यसैले   बोलेर    पनि  नसकिने हे स्मरहर ।
     मलाई लागेको स्तुति र कविता लेख्न रहर ।। १ ।।

    सवै बाटो काट्ने प्रभु हजुरको जो छ महिमा ।
    बताउँछन् सारा श्रुति चकित भै दिव्य गरिमा ।
    अनेकौं छन् तिम्रा गुण विषय का ती स्तुति हरु ।
    न खस्ने के  अड्ला   मन र वचनै का गति अरु ।। २ ।।

     खुल्यो मीठो बोली अमृत रस घोली मह सरि ।
     कुरा गर्छन्   द्यौता गुरु सहित  आश्चर्य लहरी ।।
     म जस्ताको बोली पनि  हजुरको  कीर्तन हुदा ।
     बनोस् चोखो  भन्दै  त्रिपुरहर यो टिप्तछु बुँदा ।। ३ ।।

     जगत् सारा सृष्टि स्थिति विलय का कारण बनी ।
     बने  ब्रह्मा  विष्णु  प्रभृति    सुर वा वैदिक मुनि ।।
     प्रभु त्यस्तो स्वामी  कसरी भुल गर्लान् र बुझले
     न ता राम्रो देख्ने    न त   असल चिन्ने अबुझले ।। ४ ।।

    अनौठो  यो  काया जगत  रचना   साधन  छ के? ।
    विधाताको  श्रीष्टि   कसरी कुन आधार अनि  के? ।।
    न  ता  तार्किक  तिम्रो   स्वरुप गुण पाउछ शठ भै।
    कुतर्की  भै  घुम्दै   गफ   गरि   हिडे    मोहीत हुदै ।। ५ ।।

   

 

     
 
   

Shrishiv Manasapoojaa श्री शिव मानस पूजा स्तोत्र

श्री शिव मानस पूजा स्तोत्र

          

 

संस्कृत

रत्नैः कल्पित मासनं हिमजलैः स्नानं च दिव्यांबरं
नानारत्नविभूषितं मृगमदामोदांकितं चंदनम् ।
जाती चंपक बिल्वपत्ररचितं पुष्पं च धूपं तथा
दीपं देवदयानिधे पशुपते हृत्कल्पितं गृह्यताम् ॥ १ ॥

नेपाली

रत्नै आसन दिव्य नै छ हिउँ को पानी सफा स्नान छ ।
त्यस्तै वस्त्र सफेद चन्दन सदा कस्तूरिले युक्त छ ।।
जाही चाँप र बेलपत्र पनि छन्, छन् धुप बाती पनि ।
यो सारा मनले रचें पशुपते स्वीकार चाहिन्छ नी ।। १ ।।

संस्कृत

सौवर्णे मणिखंडरत्नरचिते पात्रे घृतं पायसं
भक्ष्यं पंचविधं पयोदधियुतं रंभाफलं स्वादुदम् ।
शाकानामयुतं जलं रुचिकरं कर्पूर खंडोज्ज्वलं
तांबूलं मनसा मया विरचितं भक्त्या प्रभोस्वीकुरु ॥ २ ॥

नेपाली

हिरा रत्न सुवर्ण पात्रहरू मा चिल्लो मिठो खीर छ ।
धेरै भोग्य पदार्थ दूध दहिका केरा तथा पेय छ ।।
चौरासी पनि व्यञ्जनै जल सफा कर्पूरका साथमा ।
त्यस्तै नै मसला र पान पनि छन् नैवेद्य यी नाथमा ।। २ ।।

                                               संस्कृत

छत्रं चामरयोर्युगं व्यजनकं चादर्शकं निर्मलं
वीणाभेरि मृदंग काहलकला गीतं च नृत्यं तधा ।
साष्टांगं प्रणतिः स्तुति र्बहुविधा एतत्समस्तं मया
संकल्पेन समर्पितं तव विभो पूजां गृहाण प्रभो ॥ ३ ॥

                                                नेपाली

छाता चामर स्वर्णका चहकिला श्रिङ्गारका थाल छन् ।
वीणा ताल मृदङ्ग ढोल नगरा संगीतका ताल छन् ।।
साष्टाङ्गै स्तुति गर्दछु वहुविधि संपूर्ण यो नाथमा ।
श्रद्धा अर्पण यो गरें पशुपते पूजा लिनु हातमा ।। ३ ।।

                                                   संस्कृत

आत्मा त्वं गिरिजा मति सहचरा प्राणशरीरं गृहं
पूजा ते विषयोपभोगरचना निद्रा समाधि स्थितिः ।
संचारः पदयोः प्रदक्षिणविधिः स्तोत्राणि सर्वागिरो
यद्यत्कर्म करोमि तत्तदखिलं शम्भोतवाराधनम् ॥ ४ ॥
नेपाली

आत्मा नै शिव पार्वती सहचरा हो प्राण देहै घर ।
पूजा हो विषय प्रपञ्च रचना निद्रा समाधि स्तर ।।
यात्रा आदि प्रदक्षिणा श्रीशिवको वार्ता सवै स्तोत्र हो ।
जे जे गर्छु सवै प्रभु हजुरको आराधना मात्र हो ।। ४ ।।

   संस्कृत

करचरणकृतं वाक्कायजं कर्मजं वा

श्रवणनयनजं वा मानसं वापराधम् ।
विहितमविहितं वा सर्वमेतत् क्षमस्व
शिवशिव करुणाब्धे श्रीमहादेव शम्भो ॥ ५ ॥

नेपाली

मन वचन शरिरै हात वा पाउ बाट ।
अवयव मन आँखा कान इत्यादि बाट ।।
बुझी नबुझी गरें जो नाथ दुष्कर्म पाप ।
जय जय शिव शम्भो पाउ सम्पूर्ण माफ ।। ५ ।।

संग्रह कर्ता

केशव शरण लुईटेल

मिति-२०७४-०८-३० गते शनिवार

स्थान-कपन मिलन चोक काठमाडौं

नेपाल

Devyaparadhakshamastotram देव्यपराधक्षमापन स्तोत्रम्

     देव्यपराधक्षमापन स्तोत्रम् 

           

           न  मत्रं नो यन्त्रं तदपि च न जाने   स्तुतिमहो
          न चाह्वानं ध्यानं तदपि च न जाने स्तुतिकथाः ।
           न   जाने    मुद्रास्ते तदपि च न जाने विलपनं
           परं  जाने   मातस्त्वदनुसरणं     क्लेशहरणम् ॥१॥

           विधेरज्ञानेन             द्रविणविरहेणालसतया
           विधेयाशक्यत्वात्तव    चरणयोर्या च्युतिरभूत् ।
           तदेतत् क्षन्तव्यं जननि सकलोद्धारिणि शिवे
           कुपुत्रो  जायेत  क्वचिदपि  कुमाता  न भवति ॥२॥

           पृथिव्यां पुत्रास्ते जननि बहवः सन्ति सरला

           परं तेषां मध्ये विरलतरलोऽहं तव सुतः ।  
           मदीयोऽयं त्यागः समुचितमिदं नो तव शिवे   
           कुपुत्रो जायेत क्वचिदपि कुमाता न भवति ॥३॥  

           जगन्मातर्मातस्तव चरणसेवा   न   रचिता

           न वा दत्तं देवि द्रविणमपि    भूयस्तव मया ।
           तथापि त्वं स्नेहं मयि निरुपमं    यत्प्रकुरुषे
           कुपुत्रो जायेत क्वचिदपि कुमाता न भवति ॥४॥

           
           परित्यक्ता  देवा    विविधविधसेवाकुलतया
           मया     पञ्चाशीतेरधिकमपनीते  तु   वयसि ।
           इदानीं चेन्मातस्तव यदि कृपा नापि भविता
           निरालम्बो लम्बोदरजननि कं यामि शरणम् ॥५॥

           
           श्वपाको जल्पाको भवति मधुपाकोपमगिरा
           निरातङ्को रङ्को विहरति चिरं   कोटिकनकैः ।
           तवापर्णे  कर्णे  विशति  मनुवर्णे   फलमिदं
           जनः को जानीते जननि जपनीयं जपविधौ ॥६॥

           
           चिताभस्मालेपो  गरलमशनं   दिक्पटधरो
           जटाधारी  कण्ठे  भुजगपतिहारी पशुपतिः ।
           कपाली  भूतेशो  भजति  जगदीशैकपदवीं
          भवानि त्वत्पाणिग्रहणपरिपाटीफलमिदम् ॥७॥

          
            न मोक्षस्याकाङ्क्षा भवविभववाञ्छापि च न मे
            न विज्ञानापेक्षा शशिमुखि सुखेच्छापि न पुनः ।
            अतस्त्वां  संयाचे  जननि   जननं  यातु मम वै
            मृडानी रुद्राणी शिव शिव भवानीति   जपतः ॥८॥

                 नाराधितासि विधिना विविधोपचारैः
                 किं  रुक्षचिन्तनपरैर्न  कृतं   वचोभिः ।
                  श्यामे  त्वमेव यदि किञ्चन मय्यनाथे
                  धत्से   कृपामुचितमम्ब    परं    तवैव ॥९॥

                       आपत्सु मग्नः स्मरणं  त्वदीयं
                       करोमि दुर्गे   करुणार्णवेशि ।
                       नैतच्छठत्वं मम    भावयेथाः
                       क्षुधातृषार्ता जननीं स्मरन्ति ॥१०॥

                       जगदम्ब    विचित्रमत्र      किं
                      परिपूर्णा करुणास्ति चेन्मयि ।
                            अपराधपरम्परापरं
                     न हि माता समुपेक्षते सुतम् ॥११॥

               मत्समः पातकी नास्ति पापघ्नी त्वत्समा न हि ।
               एवं   ज्ञात्वा   महादेवि   यथायोग्यं  तथा कुरु ॥१२॥
                         

          

                          नेपाली अनुबाद 

      

     

             

 न ता मन्त्रै जाने न त जननि यन्त्रै पनि कुनै ।
न ध्यानै वा आवाहन न त कुनै स्तोत्र वचनै ।।
न ता मुद्रा जाने त्यसपछि न जानें विचरण ।
बुझें आमा भन्दै पछि पछि गये मिल्छ शरण ।। १ ।।

धनै मात्रै खोज्ने भइ न विधिको ख्याल गरियो ।
न कहिले आमाका दुई चरणको ध्यान गरियो ।।
क्षमा देउ आमा पतित जनको तारक बनी ।
कुपुत्रै जन्मेलान् बरु न त कुमता कहिं पनि ।। २ ।।

जगद्धात्री आमा चरणतल सेवा न त गरें ।
न ता केही त्यागें पनि मन फुकाईकन गरें ।।
परन्तु स्नेहैले मकन कति हेर्छ्यौ प्रिय बनी ।
कुपुत्रै जन्मेलान् बरु न त कुमता कहिं पनि ।। ३ ।।

धरित्रीमा छोरा अरु पनि त छन् योग्य सरल ।
तिनै मध्ये छोरो भइकन बनें किन्तु विरल ।।

नछोडे है आमा मकन कहिले निष्ठुरी बनी ।
कुपुत्रै जन्मेलान् बरु न त कुमता कहिं पनि ।। ४ ।।

छुटे द्यौता सारा अति कठिन आराधन हुदा ।
पचासीको नाघ्यो वय पनि सुक्यो शक्ति नहुदा ।
मलाई यो बेला जननि करुणा दृष्टि नभए ।
निरालम्बै लम्बोदर जननि को हेर्छ अब हे ।। ५ ।।

प्रवक्ता चण्डालै जन पनि हुने वाक्य मधुर ।
सुना चाँदीद्वारा लखपति हुने रङ्क चतुर ।।
अपर्णा यो मन्त्रै पनि जब पर्‍यो कर्णपुटमा ।
कहाँ कस्ले बुझ्ने जननि जपको दिव्य महिमा ।। ६ ।।
 
चिता भस्मै लिप्ने जहर पिउने नग्न रहने ।
जटाछन् कण्ठैमा पशुपति सदा नाग रहने ।।
उनैले पो पाए भुवनपतिको उच्च पदवी ।
भयो तिम्रो पाणिग्रहण हुन गो उज्ज्वल छवि ।। ७ ।।

न मोक्ष्यैको इच्छा रहर न कुनै तुच्छ धनका ।
न केही नै छन् यो सुख सयल वा मोज मनका ।
त्यसैले यो मागे जननि जुनि मेरो बितिरहोस् ।
दयालु रुद्राणी शिव शिव भवानी भजिरहोस् ।। ८ ।
 
आराधना न विधिपूर्वक गर्न माने ।
संझेर केवल न ता स्तुतिसम्म जाने ।।
हे कालिके म छु अनाथ भनेर आउ ।
गर्ने कृपा यदि भए वरदान पाउ ।। ९ ।।

आपत्ति आए स्मरण म गर्छु ।
दयासमुद्रे जगदम्ब तर्छु ।।
मुर्ख्याइँ मेरो कहिले नठान ।
क्षुधार्त खोज्छन् स्तनपान जान ।। १० ।।

जगदम्ब अचम्म के छ र ? ।
अनुकम्पा म अनाथमा गर ।।
अपराध असंख्य होस् न त ? ।
किन भुल्थिन् जननि सुत ।। ११ ।।

म जस्तो पातकी छैन पाप हर्ने तिमी सरि ।
जो योग्य हो गरें त्यस्तै बुझेर जगदीश्वरी ।। १२ ।।

केशव शरण लुईटेल 

मिति- २०७४-०८-२९ गते शुक्रवार
स्थान- कपन मिलनचोक काठमाण्डौ
नेपाल